به بهانه ی فیلم "استشهادی برای خدا"

 

"استشهادی برای خدا" نام فیلمی است با مضمون دینی که در سال 88 به صورت محدودی اکران شد و اخیرا در شبکه ی نمایش خانگی قرار گرفته است. این فیلم ، داستان راه‌بان قطاری است که در روزهای پایانی زندگی‌اش، برای جبران اتفاقات گذشته به روستای زادگاه خود بازمی‌گردد. او درصدد جمع‌آوری استشهادی برای خداست تا آسوده بمیرد. در این فیلم نشان داده می شود که اگر تعدادی از مومنین، شهادت به پاکی انسانی دهند می تواند عفو و بخشش خداوند را نیز نصیب ببرند. محسن تنابنده که بازیگر و یکی از نویسندگان این فیلم است نیز در مورد  

 انتخاب این موضوع گفته است که در برخی از کتب دینی آمده است : اگر فردی قبل از مرگ استشهادی مبتنی بر پاک بودن خود، تهیه کند، آن انسان در پیشگاه الهی مقبول‌تر خواهد بود. این اعتقاد انگیزه‌ای بود برای نگارش «استشهادی برای خدا» شد، البته اینکه دنیای پس از مرگ برای ما نا آشناست هم بهانه‌ای شده که به موضوع مورد نظر در این کار بپردازم.

اینکه در آن دنیا خداوند با آدمی چه می کند و از چه روی بر او نظر می کند، حقیقتا از غیب الغیوب این عالم است و ره بردن به فهم آن بسیار صعب و دشوار است. آیت الله خمینی به عنوان یکی از میراث بران اندیشه ی عرفای اسلامی، اینگونه تفاسیر از مسئله ی بخشش و شفاعت را برنمی تافت و بارها در آثار قلمی خود، این امور را تقبیح می کرد.                   

 به نظر آیت الله، شفاعت و گذشت، امری اعتباری نیست. اینگونه نیست که مانند این دنیا، آدمی بیاید و اذن دهد و از گناه دیگری درگذرند. در آن دنیا، حقیقت و ذات آدمی است که مرتبه ی آدمی را تعیین می کند. آیت الله خمینی معتقد بود که آنچه ملاک تعیین مرتبه ی آدمی است ، نوری است که انسان از این دنیا نصیب برده است. آیت الله خمینی حتی این سئوال مقّدر را نیز پاسخ گفته بود که: اینکه می گویند خدایا گناهان ما را ببخش به چه معناست؟ آیا این درخواست از خداوند امری بیهوده است؟ آیت الله خمینی به این پرسش اینگونه پاسخ گفته بود که : دعا کردن سبب ساز ایجاد نور می شود. بسیاری از دعاهاست که از "ذکر" هم نورانیت بیشتری را نصیب آدمی می کند.به هر میزان که در دنیا ، از این نورها نصیب ببری، مرتبه ی متعالی تری را در قیامت در خواهی یافت. شفاعت و گذشت، آنگونه نیست که کسی بیاید و لب تر کند و درخواست عفو و گذشت دیگری کند. این امور، متعلق به امور دنیوی است و در سرای قیامت چنین امورِ اعتباری روا نیست. شفاعت و گذشت، در منظومه ی فکری آیت الله خمینی، معنایی عرفانی داشت. عرفانی را که آیت الله از اندیشه های ابن عربی وام گرفت و طعنهای بسیاری از جامعه ی فقهی شنید.